می خواهم مختصری از گذشته ها و خاطرات خودم که آغاز آشنایی با فرش است را برایتان توضیح دهم. در سال های 50 بود که در بازار دوم نازی آباد، خیابان شهرزاد، ایستگاه ورزشی، در منزل خواهرم زندگی می کردم، صبح ها پیش از ظهر مدرسه داشتم درس می خواندم و بعداز ظهرها در بازارچه میدان شاپور پیش شخصی بنام حاج محمود اژدری شاگرد پادو بودم و به اندازه توانم برایش کار و به او کمک می کردم. بعد از مدتی دیگر در میدان اعدام بازار فرش مدتی بعد در کلوبندک بازار بوعلی فرش فروشی زیاد و حجره های زیادی پر از فرش دستبافت همه شهرهای ایران وجود داشت. منم چندین سال آنجا فرش های کوچک زرع و نیم و قالیچه بعضی اوقات و 6 متری و … برای خودم میخریدم و برای خودم میفروختم بعد از مدتی به روستای خودم (طهارم دشت خلخال) مراجعه و به رانندگی مشغول بودم که در سال 1388 دوباره شغل قبلی خود (فرش فروشی) ادامه دادم و مغازه ای در شهرستان خلخال دایر کرده که هنوزم در همان جا مشغول فرش فروشی هستم. و به قوه اللهی همینطور مشغول به کارم ادامه میدم. داستان فرش بسیار علم عمیقی دارد یک دانشجو از فوق لیسانس به دکترا و تخصص بیشتر و الی آخر اما داستان فرش بی انتهاست پایانی ندارد اگر انسان هزار سال عمر داشته باشد و در بازار خرید و فروش فرش کار کرده باشد بازهم انگاری اکابر می خواند هیچ چیزی بلد نیست. فرش دریای علم و اقیانوس بی پایان است. تا جایی که من مختصری اطلاع داشتم به محضر بزرگان اهل هنر اطلاع رسانی کردم. 1402

مختصری از نوشته های سرتیپ شکوری در مورد فرش که گویای بی انتها بودن صنعت فرشبافی و شناخت فرش بود را مطالعه کردید.